باگذشت بیش از سه سال از بازگشت طالبان به قدرت، زنان افغانستان همچنان از حقوق ابتدایی، شهروندی شأن محروم هستند و طالبان محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های بی‌سابقه‌ای بر زنان اعمال کرده و بر تشدید این پافشاری دارند. سازمان حمایت از جامعه مدنی و خبرنگاران افغانستان در تبعید با در نظر گرفتن موضوع فوق بر همبسته‌گی با زنان افغانستان در آستانه ۸ مارچ تأکید کرد.
نشست حمایت از زنان در آستانه ۸ مارچ، روز جهانی زن، بر همبسته‌گی با زنان و دختران افغانستان تأکید کرده و خواستار حمایت از حقوق، مشارکت و توانمندسازی آنان شده است.
سازمان حمایت از جامعه مدنی و خبرنگاران از حق دسترسی به آموزش، خدمات بهداشتی، کار و فعالیت روزمره زنان در جامعه که تأثیر مستقیم بر زندگی آنان دارد حمایت نموده، سلب و محدودیت‌ها بر حقوق اساسی زنان را جنایت خوانده نگرانی عمق خود را ابراز می‌دارد. جهان و جامعه جهانی با وارد کردن اعمال فشار بالای گروه طالبان آن‌ها را در قبال اقدامات زن ستیزانه شأن پاسخگو بسازند و آپارتاید جنسیتی را در افغانستان به رسمیت بشناسد. زنان افغانستان متضررتر از هر جامعه زنان محسوب می‌شود.
جیحون رئیسپور عضو شورای رهبری این سازمان در طی مصاحبه با خبرنگار ما گفت: ایستادن در کنار خانم‌ها و حمایت از حقوق آنانان احترام گذاشتن به انسانیت است. هر اقدامی که منجر به محدودشدن حقوق زنان شود مردود بوده جنبه‌ی بی‌حرمتی به خلقت خداوند متعال تلقی می‌شود.
لیدا امینی عضو سازمان حمایت از جامعه مدنی و خبرنگاران افغانستان در تبعید می‌گوید: زنان قهرمان افغانستان با وجود محرومیت ظالمانه از حقوق اولیه انسانی یعنی حق آموزش و کار، همچنان نماد استقامت، شجاعت و امید هستند. دختران دلیر افغان با هر نفس شأن نشان می‌دهند که هیچ سدی نمی‌تواند روح بزرگ و اراده‌ی آهنین آنان را درهم شکند.
امینی افزود. ما خواستار سریع فوری و آنی علیه آپارتاید جنسیتی هستیم، خواست ما از جامعه جهانی سازمان‌های مدافع زن این است که اعمال فشار بالای طالبان را شدت بخشد.
لینا نذیر خبرنگار اسبق تلویزیون صبح معارف و عضو سازمان حمایت از جامعه مدنی و خبرنگاران افغانستان در تبعید گفت: آرزو داریم روزی فرا رسد که دوباره دروازه‌های مکاتب و پوهنتون ها و حقوق اولیه زنان و دختران افغانستان تأمین شود و در میدان فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی مثل گذشته مانند آفتاب بدرخشند و آینده‌ای را که شایسته‌ی آن هستند، با دستان پرتوان خود بسازند. سازمان ملل در این قسمت با فشارهای اعمالی بالای حاکمان فعلی افغانستان محدویت های وضع شده بالای زنان را دور بسازند.
در این نشست نوید عزیزی عضو شورای رهبری سازمان حمایت از جامعه مدنی افغانستان در تبعید زنان را قهرمانان واقعی خوانده گفت: ما از حق و حقوق تک تک زنان دفاع کردیم و می‌کنیم و هشتم مارچ در کشور ما نیز سال‌های قبل تجلیل می‌گردید. اما امروز در کشور ما زن همیشه محکوم است. تمام فتواها علیه زنان صورت می‌گیرد، بینی‌ها بریده می‌شود، گوش‌ها بریده می‌شود، شلاق و دوره از طرف حاکمان فعلی افغانستان فتوا داده می‌شود، زندانی می‌شنوند، شکنجه، آذار واذیت می‌شود، تجاوز جنسی صورت می‌گیرد، زن‌ها زنده سوزانده می‌شوند، سرهای شأن بریده می‌شود، کودکان شأن در فضای آزاد بدون سر پناه بسر می‌برند، درشرایط کنونی افغانستان زیر سلطه حاکمان فعلی افغانستان زن‌ها حق رفتن نزد داکتر را ندارند، حق کار را ندارند، حق تحصیل و رفتن به مکاتب را ندارند، طفل معصوم و پاک در بدل پول فروخته می‌شود، یک مرد حق دارد چهار زن بگیرد اما یک زن بنا بر شرایط نامساعد فامیلی حق طلاق و جدایی را ندارد که به نزد خودشان غیرت و ناموسی یاد می‌گردد.