یادداشت؛ دولت های بی ملت

.

. *”دولت های بی ملّت!”*

. *امیرحسین باقرنژاد*
. ۴۰۳/۱/۱۰

جناب آقای رئیس جمهور محترم باید ترسید از شرایطی که متاسفانه رئیس جمهور محترم قبل از شما نیز از آن شرایط غفلت کرد و از آن نترسید.
آقای روحانی با حرکت بر مسیری که به اشکال متفاوت مورد نقد واقع شد و عنایتی به منتقدان نکرد، بخش قابل توجهی از بدنه مردمی خود را از دست داد و اکنون با گذشت دو و نیم سال از سپری شدن عمر دولتتان، دولت متبوع جنابعالی هم بخش مهمی از پایگاه اجتماعی خود را از دست داده است. منتها سه تفاوت اساسی بین آنچه جنابعالی از دست داده اید و آنچه آقای روحانی در دوره خودش از دست داد وجود دارد:
۱- دولت سابق در حالی جایگاه سیاسی و اجتماعی خود را در بین قشر متوسط به بالا که تا دوسال آخر دولت دوازدهم حامی او بودند از دست داد که اقشار متوسط به پایین قبل از آن از دولتش روی برگردانده بودند. اما، اکنون دولت سیزدهم در حالی پایگاه خود و اعتماد خود را در بین ضعیف ترین توده ها از دست داده است که قشر بالاتر از طبقه متوسط از ابتدا اعتقادی به دولت فعلی نداشت.
۲-دولت یازدهم در مقطعی توانست بخشی از اقشار متوسط به پایین را همراه خود کند، اما دولت سیزدهم در اقناع طبقه بالای جامعه در هم سو کردنشان با خود توفیق نیافت و نتوانست از این فرصت به نفع خود بهره بگیرد. نکته مهم در اینجا اینست که طبقه بالای جامعه در برابر دولت سیزدهم کاملا سکوت کرده است و جز تعدادی انگشت شمار حتی زبان به نقد عملکرد دولتِ در قدرت نکرده است، گویی اصلا این دولت را نمی خواهد ببیند و این بی اعتنایی بر طبقات دیگر، بخصوص طبقه متوسط اثرات مخرب داشته است.
۳- تفاوت دیگر آنکه مردم از دولت های یازدهم و دوازده ام بعد از گذشت شش سال روی برگرداندند، اما متاسفانه این مدت برای دولت‌ سیزدهم به ۲/۵ سال تنزل یافته است. ترجمه این شرایط یعنی اینکه گویی که دولت سیزدهم قبل از آنکه به پایان سه سال عمر خود برسد، مردم در حال تکرار کاری هستند که در دو سال آخر دولت دوازدهم آن را انجام دادند و آن عبور از دولتی است که اکنون در راس کار هست.
غبار این احساس تلخ اکنون بر سپهر سیاسی‌ و اجتماعی کشور و بر افکار عمومی و حتی بروبچه های انقلابی نیز مستولی گردیده که دولت سیزدهم توانایی کافی برای آنکه بتواند مشکلات مردم و کشور را برطرف و نیازهای حداقلی شان را تامین کند، ندارد که نتیجه مستقیم آن دور شدن ملت از دولت فعلی است.
چرا؟
چون متاسفانه و به قول حجه الاسلام ذوالنور نایب رئیس فعلی مجلس، تلاش دولت به مانند حرکت بر روی تریدمیل است و این باور در اذهان عمومی در حال تقویت شدن است که خروجی اقدامات دولت سیزدهم تاکنون به نفع ملت تمام نشده، گویی دولت مردم را فراموش کرده است و معلوم نیست زنگ بدو بدوهای دولت سیزدهم برای چه کسانی به صدا در می آید؟!!!.
نتیجه قهری و ما به ازای این باور، آن شده است که تقریبا تمام طبقات اجتماعی اعم از برخوردار، متوسط و کم برخوردار، بقالی، سوپری، بنکدار، بازاری، وارد کننده، صادر کننده، تولید کننده، توزیع کننده، مصرف کننده، کارگر، کارمند و …همه و همه انگار دولت را به حال خودش رها کرده اند و مانند یتیمانی بی سرپرست، خود در پی بیرون کشیدن گلیم‌شان از آبفای مشکلات تو در توی زندگانی شان که از صبح تا شب درگیر آنند، هستند.
جناب آقای رئیسی از نگاه مردم، کاهش نرخ تورم نقطه به نقطه، آن آمارهای کلاسیک و عامه ناپسندی! که مرکز آمار یا بانک مرکزی یا سخنگوهای دولت می گویند نیست، ترجمه سلیس و عامه فهم از کاهش تورم ‌نقطه به نقطه، از نظر توده ها‌ و عموم مردم، یعنی: خرید ارزان تر پروتئین، حبوبات، نان، برنج، میوه و صیفی جات،‌ تره بار، لبنیات و…توسط مردم نسبت به روز قبل است؛ گرچه جناب منظور، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، آب پاکی را روی دست ملت ریخت و منظور دولت را اینگونه فرمودند که: “کاهش تورم به معنای گران تر نشدن قیمت کالاها نیست!!!”.
جناب آقای رئیس جمهور، دولت دارد بدون ملت می شود.
دولت‌ بخش مهمی از مردم را از دست داده است. پس تا خیلی زود دیر نشده است، پاپیش بگذارید و تا ملت تمام نشده اند و ایشان را کاملا از دست نداده اید، دولت را به دامن مام خود، یعنی ملت برگردانید.هنوز فرصت هست.
راهکارش سخت نیست.
تیم اقتصادی دولت را بازسازی کنید تا از قِبَلِ آن: کسب و کار رونق گیرد، تجارت و داد و ستد در کف بازار تسهیل شود، فشار مالیات ستانی های کمر شکن از گُرده تولید کننده و مصرف کننده برداشته شود، سفره‌ های مردم رنگین شود، قیمتِ! هزینهِ پرشدن یخچال های خالی کاهش یابد، بنگاه های تولیدی همانند دوره دولت های نهم و دهم رونق یابند، قانون واردات خودرو به صورت کامل که به نفع ملت و حتی تولید کنندگان داخلی است اجرا شود.
جناب آقای رئیسی، اگر دولت سیزدهم را طوری راهبری و هدایت کنید که حمایت های مردم و توده ها را مثل دوران دولت های نهم و دهم کسب و جذب کند، نه تنها در افزایش عمومی احساس کارآمدی دولت سیزدهم اقدام موثری خواهد شد، بلکه از هم اکنون می توان استمرار دولت سیزدهم‌ در دوره بعدی را پیشگویی! کرد.
جناب آقای رئیس جمهور، جنابعالی مستحضرید، در هر حال دولت ها مجریان سیاست های کلان و راهبردی حاکمیت و ابزارهای تحقق اهداف حکمرانی‌اند که از مهمترین آن حفظ توده ها و طبقات اجتماعی در پای نظام است، که متاسفانه آنچه در حال حاضر دیده می شود آنست که بین رفتارها و نتایج حاصل از تصمیمات دولت سیزدهم تا برآورده شدن رضایت عمومی در سطح کشور فاصله معنا دار و خطرناکی دیده می شود که ادامه اقدامات تیم اقتصادی دولت به سیاق فعلی به بیشتر شدن شکاف ملت/دولت منجر خواهد شد و این یعنی دور شدن از مقدس ترین اهداف انقلاب اسلامی، یعنی مردم داری.
گرچه ملت بصیر ما آگاه و دارای قوه تشخیص سره از ناسره هستند که تاکنون ناتوانی دولت ها را به پای نظام نگذاشتند و نخواهند گذاشت./والسلام