داود محمدی تیکانتپه 
انتخابات – آن وعده های مرد معرکه گیر و مار شاخدار
* منصور محمودی
* کارشناس خبری
* بازنشسته خبرگزاری
* ایرنا
بچه که بودیم هر از گاهی مردی می آمد جلوی خانه ما که حالت میدان گاهی داشت، معرکه گیری می کرد. مردم هم آن زمان که تلویزیون محدود به دو کانال و آنهم عصرها بود، جمع می شدند و دست آخر هر کی به وسعش چیزی به مرد معرکه گیر می داد!
معرکه گیر برای هیجان دادن به معرکه اش ادعا می کرد که در جعبه اش مار شاخداری دارد که با یک نیش، انسان را خاکستر می کند و می خواهد این مار را به جنگ خَدنگ مارکُش بیندازد و خلاصه معرکه را گرم می کرد.
چند بار دور می زد و پول جمع می کرد و نهایت ماری را از جعبه بیرون می آورد که بیچاره به هر چیزی از تکه ای شیلنگ تا تکه ای طناب می ماند، الا مار و آنهم نوع شاخدارش! و کسی هم جرأت راستی آزمایی نداشت چون می ترسید نکند خاکستر شود.
القصه؛ آنچه تا به این‌جا که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در رادیو و تلویزیون گفته اند، همه از جنس همان مار شاخدار است!
آقایی که در بانک زیر مجموعه سازمانش اختلاس کلانی از داشته های شریف ترین و عزیزترین افراد این کشور شده، دم از مبارزه با فساد می زند. آقایی که تحمل یک کاریکاتور از خود را نداشت و علیه کارتونیست به دادگاه شکایت برد، وعده انتقاد پذیر بودن می دهد و حل مشکل مسکن، و جملگی نامزدها « داریم و داریم» طرح و برنامه داریم برای همه چیز!
آقای محترم! اگر راست می گویی یکی از آن برنامه ها را به انتخاب خودت به جامعه عرضه کن و به قضاوت کارشناسان و متخصصان بگذار!
آقای نامزد! چطور می خواهی پول ایران را با ارزش کنی و یا پاسپورت ایرانی آن‌قدر اعتبار داشته باشد که به تو نگویند برو ته صف! و از خجالت نمرد وقتی می خواهی یک برنامه را دانلود کنی ننویسند : «این برنامه در کشور شما در دسترس نیست» تحریم! این که ساده ترین و ابتدایی ترین کارهاست، می توانی همین تحریم را برداری؟ بقیه پیشکش!
آقای نامزد! چطور از استحکام خانواده سخن می گویی حال آنکه از هر پنج ازدواج طبق آمار رسمی خودتان، سه تای آنها به طلاق می انجامد. علت اصلی اش دشواری‌های اقتصادی!
از افزایش جمعیت می گوید حال آنکه سالیانه تا ١٨ هزار نفر! بله ١٨ هزار نفر تلفات جاده ای دارید و اضافه کنید به آن ده‌ها هزار نفر دیگر را که معلول و از کار افتاده می شوند، همه هم در سن تولید، نان آوری و فرزند آوری، آقایان نامزد! جمعیت را نمی شود با ماشین جوجه کشی تکثیر کرد!
شما آقایان نامزدها! در چهار دهه گذشته همه ی شما سر کاری و مسندی بوده اید، انصافاً خودتان به قضاوت کارهای کرده و ناکرده یتان نشسته اید؟
وزارت بهداشت آمار می دهد بیش از ٢٠ درصد ایرانی ها دچار بیماری‌های روحی و روانی اند! تعجب می کنید؟ سرچ کنید! ٢٢/٣ درصد! چکار با این مردم کرده اید که در پایتختش مردم عصبی اند، در و دیوار شهر بوی غم و عزا می دهد و روزنامه شهرداری می نویسد: تهران شهر افسرده ها! همین روزنامه را فردای نوشته اش وادار می کنند بنویسد غلط کردم، آمار اشتباه بود، پژوهشکده نفهمیده بود و آن‌وقت شما از آزادی رسانه ها می گویید.
آب نیست، برق نیست، گاز نیست، هوا هم نیست! بفرمائید در این چهل سال با میلیاردها و میلیارد، پول این مردم چه کرده اید که هیچ چیز در آن نیست و هرچه هم بوده هم مستهلک شده است و حال شما دل به چهار تا تاکسی برقی خوش کرده اید! که دم انتخابات تو خیابان بیاورید. عزیز! دنیا، همین دنیای جهان سوم ما! دهه هاست از اینها عبور کرده اند و مردم دارند از زندگی خود لذت می برند نه این‌که مُرد بگویند : از این زندگی راحت شد! بعد تو وعده همان مار شاخدار را می دهی!
شما می گویید که «انضباط مالی یکی از اولویت‌های دولت من است. قبل از دولت شهید رئیسی ادعا می‌شد نمی توان نفت فروخت اما راهکار دادیم و فروش نفت به ۱.۵میلیون بشکه در روز رسید» احسن! باریکلا! لطفاً بفرمایید این نفت را کی؟ به کجا؟ به چه قیمت صادر کرد؟ چقدر تخفیف داد؟ و پولش کو؟ که مردم هیچ وقت آن‌را روی سفره خود ندیدند!
الان که دارم این مرقومه را می نویسم، ایرنا – خبرگزاری جمهوری اسلامی گفته های مقام قضایی را اصلاح کرد و نوشت : «هنوز از سرنوشت ۴۸ تخته فرش مفقودی خبری در دسترس نیست. اسناد و مدارک مناسبی دال بر قطعیت مفقودی فرش‌ها و علم و عمد از سوی متهمین و مرتکبین آن به‌دست آمده است. تاکنون هیچ اثری از فرش‌ها به دست نیامده است. پرونده در دادسرای ویژه روحانیت مفتوح و درحال رسیدگی است.»
آقای نامزد! شما فقط تا قبل روز رای گیری همین یک مساله را که در برابر اختلاس ها و حیف و میل های کلان تر و فرار کرده ها، چیزی نیست، پیگیری کن و جواب بگیر، من به تو رای می دهم.
آقای نامزد! شما وعده بضاعت مند کردن مردم برای خانه در مدت ٧ سال را می دهی! خودت می دانی که وعده است، فردا که خرت از پل گذشت مثل قبل و قبلی به واژه پردازی می پردازی که نه! منظور من این نبود، آن بود، رسانه ها تقطیع کردند.
آقای نامزد! مردم امروز حتی آرزوی داشتن یک پراید را به ابد و یک روز خود پیوند زده اند. خواهش می کنم ما را سر کار نگذارید.
🔶
0 مورد نقد و بررسی
