✍️ سید حسین سادات شیرازی: شهر پرند با جمعیت فعلی ۵۰۰ هزار نفر و پیشبینی رشد تا ۷۰۰ هزار نفر تا سال ۱۴۰۵، به رغم اهداف اولیه طراحی بهعنوان شهر پایدار، به دلیل ضعف شدید زیرساختهای حملونقل عمومی با چالشهای متعددی روبهروست که بر عدالت اجتماعی، سلامت روانی و محیطزیست تأثیر منفی گذاشته است:
مشکلات کلیدی
خط متروی تهران، پرند که از سال ۱۳۹۱ آغاز شد، تنها بخشی از مسیرش در آذر ۱۴۰۲ افتتاح گردید. این خط با ۱۲ سرویس روزانه و ساعات محدود (۳:۳۰ بامداد تا ۹ شب)، پاسخگوی نیاز جمعیت رو به رشد نیست. پیشرفت فیزیکی پروژه ۹۰-۹۵٪ است اما مشکلات مالی و هماهنگی بین سازمانی تکمیل آن را به تعویق انداخته است.
پیشبینی میشود پس از تکمیل، زمان سفر به تهران به کمتر از ۷۰ دقیقه کاهش یابد اما نگرانیها درباره ظرفیت محدود آن برای جمعیت ۷۰۰ هزار نفری باقی است.
روزانه ۳۰-۴۰ هزار نفر بین تهران و پرند تردد میکنند که اغلب از خودروی شخصی استفاده میکنند. این موضوع ترافیک سنگین در محور تهران-ساوه و آلودگی هوا را تشدید کرده است.
خطوط اتوبوس موجود تنها به مقصد تهران متمرکزند و نیازهای جابجایی بین فازهای مختلف شهر (بهویژه فازهای ۵ و ۶) را پوشش نمیدهند. ساکنان برای دسترسی به خدمات اولیه مجبور به استفاده از تاکسی و سواری با نرخهای گرانقیمت هستند.
ساکنان فازهای جدیدتر از دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی محرومند، درحالیکه فازهای قدیمیتر امکانات نسبی دارند.
هزینه بالای حملونقل برای خانوادههای کمدرآمد که به دلیل قیمت پایین مسکن به پرند مهاجرت کردهاند، بار مالی سنگینی ایجاد میکند.
افزایش انتشار گازهای گلخانهای و کاهش کیفیت هوا، مزیت هوای پاک پرند را تهدید میکند.
و زمان طولانی تردد، آرامش روانی ساکنان را مختل کرده است

راهکارهای ضروری…
رفع موانع مالی و اداری با همکاری وزارت راه و شهرداری تهران.
افزودن قطارها و گسترش ساعات بهرهبرداری به ۲۴ ساعت.
راهاندازی خطوط بین فازها با نرخهای یارانهای و اولویتدهی به مناطق محروم.
احداث مسیرهای دوچرخهسواری و پیاده روی در مناطق کمتراکم.
همکاری وزارت نیرو، شهرداری و شرکت عمران برای حل همزمان مشکلات آب، برق و حملونقل.
کلام آخر
شهر پرند نماد شکاف بین برنامهریزی و اجرا است. بهبود حملونقل عمومی نهتنها عدالت اجتماعی و رفاه را تقویت میکند بلکه با کاهش آلودگی و ترافیک، به تحقق اهداف اولیه این شهر بهعنوان شهر پایدار کمک خواهد کرد. بدون اقدام فوری، پرند به جای جذب جمعیت، به کانون نارضایتیهای اجتماعی و زیستمحیطی تبدیل میشود.